Czy mięczak zakaźny jest groźny? – przyczyny, objawy i leczenie

Mięczak zakaźny to choroba skóry i błon śluzowych występująca najczęściej u dzieci, niemniej jednak dorośli także są na nią narażeni. Za jej rozwój odpowiedzialny jest patogen MCV, będący gatunkiem wirusa ospy DNA, który powoduje infekcję wierzchniej warstwy skóry, czyli naskórka. Jakie są przyczyny i objawy mięczaka zakaźnego? Jak wygląda leczenie w przypadku zakażenia? Odpowiedzi na te pytania przedstawiamy w tym artykule.

Co to jest mięczak zakaźny? – objawy

Mięczakiem zakaźnym nazywamy przewlekłą chorobę zapalną wywołaną przez DNA wirusa z rodziny ospy (Poxvirus), który namnaża się w warstwie naskórkowej skóry. Charakterystycznym objawem mięczaka zakaźnego jest pojawianie się wysypki, która przybiera formę twardych, gładkich, napiętych i kopulastych grudek o biało-perłowym, różowawym lub cielistym ubarwieniu. Wykwity wypełnione są kaszowatym płynem, a na ich centralnej części widnieje zagłębienie. Stany zapalne mogą występować pojedynczo, w skupiskach lub układać się linijnie.

Zmiany często powiązane są ze świądem oraz uczuciem bólu, który może utrudniać codzienne funkcjonowanie. Swędzenie natomiast prowadzi do rozdrapywania wykwitów, przez co wzrasta ryzyko infekcji bakteryjnej.

Mięczak zakaźny – przyczyny

Bezpośrednią przyczyną infekcji wirusem mięczaka zakaźnego jest kontakt ze skórą chorego, bądź przedmiotami, których dotykał. Choroba jest domeną dzieci w wieku szkolnym, gdyż są one bardziej narażone na kontakt z wirusem. Jednakże osoby starsze również mogą zachorować na mięczaka zakaźnego, szczególnie wówczas, gdy mają osłabioną odporność lub cierpią na schorzenia dermatologiczne, takie jak m.in. atopowe zapalenie skóry.

Występowanie mięczaka zakaźnego

Schorzenie może występować na różnych rejonach ciała, co uwarunkowane jest od drogi zakażenia czy wieku pacjenta.

Mięczak zakaźny na twarzy, tułowiu i kończynach

MCV najczęściej atakuje okolice twarzy, kończyn oraz tułowia. Te części są bowiem najbardziej narażone na bezpośredni kontakt z wirusem, szczególnie w przypadku dzieci. Nierzadko dochodzi także do autoinokulacji, czyli przeniesienia czynnika chorobotwórczego z innej partii ciała.

Mięczak zakaźny na powiece

W niektórych przypadkach patogen MCV może rozpowszechnić się na powierzchni powiek, co w konsekwencji prowadzi do pojawienia się zmian zapalnych w okolicach oczu. W zaawansowanych stadiach schorzenia istnieje ryzyko zapalenia spojówek i zajęcia rogówki przez wirusa, co z kolei może spowodować trwałe upośledzenie widzenia.

Mięczak zakaźny okolic intymnych

Warto wiedzieć, że u dorosłych i nastolatków wirus może zostać przeniesiony drogą płciową poprzez stosunek seksualny. Wówczas zmiany zapalne objawiają się w postaci grudek na intymnych częściach ciała. W przypadku mężczyzn są one zlokalizowane na penisie, mosznie oraz wzgórku łonowym, natomiast u kobiet – na wewnętrznej stronie ud, wargach sromowych większych oraz między pośladkami.

Mięczak zakaźny – ile trwa infekcja wirusem?

Czas trwania zakażenia mięczakiem zakaźnym jest uzależniony od takich czynników jak m.in. zdolność odpornościowa organizmu czy występowanie u pacjenta chorób współistniejących. Średni okres infekcji szacowany jest od 5 do 9 miesięcy, niemniej jednak w poszczególnych przypadkach może ona trwać nawet do 5 lat. Ponadto osoba zainfekowana narażona jest na nawroty choroby, zwłaszcza jeżeli nie została wdrożona odpowiednia terapia. Nawroty wynikają bowiem z faktu, iż pacjenci bagatelizują dolegliwości bądź czują strach przed konsultacją lekarską. Dzieje się tak, szczególnie jeżeli stan zapalny występuje na narządach płciowych.

Choroby przenoszone drogą płciową stanowią dla niektórych z nas temat tabu, wprawiający w dyskomfort. Należy jednak pamiętać, że nie jest to powód do wstydu i żaden lekarz nie będzie oceniać nas przez schorzenie, wręcz przeciwnie – udzieli nam niezbędnej pomocy lekarskiej, dzięki której będziemy mogli normalnie funkcjonować.

Diagnostyka mięczaka zakaźnego

Obraz kliniczny mięczaka zakaźnego ma typowy charakter, co powoduje, że diagnostyka lekarska nie jest skomplikowana. Może to jednak zależeć od przebiegu choroby. Jeśli dermatolog ma wątpliwości co do rozpoznania schorzenia, zazwyczaj decyduje się zlecić badanie histopatologiczne treści wyciśniętej ze stanu zapalnego lub wycinka skóry. Badanie polega na dokładniej analizie zmiany skórnej za pomocą specjalistycznego mikroskopu. W różnicowaniu zakażenia MCV brane są pod uwagę m.in.:

• znamiona,
• prosaki,
• kępki żółte,
• zakażenia HPV (wirusa brodawczaka ludzkiego), które powiązane są z kłykcinami.

Mięczak zakaźny – leczenie mechaniczne

Leczenie mięczaka zakaźnego zazwyczaj przebiega na torze objawowym, gdyż jest to choroba samoograniczająca. Oznacza to, że jej przejawy są łagodne i mogą z powodzeniem goić się bez hospitalizacji. Oprócz tego wirus mięczaka zakaźnego nie jest niebezpieczny dla zdrowia lub życia człowieka, dlatego też wiele specjalistów ogranicza się tylko i wyłącznie do takiej metody leczenia.

Jednymi ze sposobów leczenia są te fizykalne, do których zaliczamy krioterapię, łyżeczkowanie, elektrokoagulację oraz laseroterapię. Są to najbardziej skuteczne metody pozbywania się grudek (szczególnie krioterapia) w przypadku, gdy zmiany występują na powiekach i przybierają postać zaawansowanych guzków. Dodatkowo powyższe metody mogą zarazem zmniejszyć objawy zapalenia spojówek, powiązanego z infekcją MCV. Należy jednak pamiętać, że jest to terapia mechaniczna, która może wiązać się z bólem, krwawieniem, przebarwieniami oraz bliznami.

Mięczak zakaźny – leki

Mięczak zakaźny – leczenie doustne

Do tego rodzaju terapii wykorzystywany jest lek przeciwwirusowy na mięczaka zakaźnego, który należy przyjmować poprzez połykanie. Są to niezwykle skuteczne specyfiki medyczne, które nie tylko hamują aktywność MCV, ale i również powodują martwicę zainfekowanych komórek. Doustne leki przeciwwirusowe zawierają takie substancje jak podofilina czy cydofowir. Medykamenty z tymi związkami są wskazane pacjentom, którzy borykają się z ciężkim niedoborem odporności (np. AIDS).

Mięczak zakaźny – lek do stosowania miejscowego

Do terapii mięczaka zakaźnego zalecane są często preparaty łagodzące zmiany skórne. Są one przeznaczone do punktowego stosowania bezpośrednio na powstałe wykwity. Produkt musi być indywidualnie dobrany do pacjenta, ponieważ w niektórych przypadkach objawy mogą się nasilić. Dotyczy to m.in. osób z atopowym zapaleniem skóry. Substancją, na którą osoby z AZS powinny uważać, jest m.in. roztwór wodorotlenku potasu.

Leki przeciwbakteryjne

Są one rekomendowane wówczas, gdy wykwity zostały mocno rozdrapane i istnieje możliwość, że do zmian wdała się infekcja bakteryjna. Takie następstwo najczęściej występuje wśród najmłodszych pacjentów, którzy nie są w stanie kontrolować odruchu drapania.

Leki na mięczaka zakaźnego – zamów elektroniczną receptę

Mięczak zakaźny to niegroźna choroba, jednakże jej objawy są bardzo uporczywe i nieprzyjemne. Dodatkowo wirus bardzo szybko się rozprzestrzenia zarówno na inne osoby, jak i partie ciała chorego. Z tego powodu warto działać szybko i skutecznie.

Recepty24.com oferuje sprawne wypisanie e-recepty na podstawie wywiadu w formie formularza, który wystarczy wcześniej wypełnić na naszej stronie. Twoja elektroniczna recepta zostanie wydana przez lekarza w przeciągu ok. 30 minut. Jesteśmy dostępni 24 godziny przez 7 dni w tygodniu, dzięki czemu nie musisz martwić się o długi czas oczekiwania.

FAQ:

1. Mięczak zakaźny – jak wygląda stan zapalny skóry? Zmiany przybierają postać perłowo-białych, różowawych lub cielistych grudek, które wypełnione są kaszowatą wydzieliną. Wykwity są napięte, a w ich części środkowej można zauważyć zagłębienie.
2. U kogo występuje mięczak zakaźny?
   Przypadłość najczęściej można zaobserwować u dzieci i osób cierpiących na obniżenie odporności oraz choroby skórne, takie jak atopowe zapalenie skóry. Mięczak zakaźny występuje także u młodych dorosłych, którzy są aktywni seksualnie.
3. Jakie są metody leczenia mięczaka zakaźnego?
   Do najpopularniejszych metod terapii należą medykamenty do stosowania miejscowego oraz leczenie mechaniczne. W cięższych przypadkach wykorzystuje się doustny lek na mięczaka zakaźnego, działający przeciwwirusowo.